Op zoek naar bergen, zon en water? Je hoeft slechts een 1000 km zuidwaarts te rijden. De Spaanse Pyreneeën heten je van harte welkom! De Pyreneeën is een schitterend berggebied dat op meerdere manier ontdekt kan worden. Te voet ontdek je wellicht het meest. De Spaanse of zuidelijke Pyreneeën zijn dé natuurattractie van Spanje. Voor de wandelaar, natuurliefhebber en buitensporter is dit een sprookjesparadijs! Rust en actie kunnen hier perfect gecombineerd worden.
De Pyreneeën aan de zuidkant zijn woester. Indrukwekkende landschappen en adembenemende zichten zijn het decor. Er is een uitzonderlijke rijkdom aan fauna en flora: watervallen, blauwe meren en valleien vol wijngaarden. Bovendien zijn de Spaanse Pyreneeën veel minder toeristisch dan de Franse. Je kan hier uren ronddwalen en geen mens tegenkomen.
De Spaanse Pyreneeën zijn dubbel zo breed als de Franse. Ook gaat de afloop naar de Ebrovallei veel langzamer. De bergketen is zo'n 430 km lang. De hoogste bergtoppen vormen de axiale Pyreneeën. Men noemt dit ook de as van de bergketen en dit is ook bijna overal de natuurlijke grens tussen Frankrijk en Spanje. 129 bergen reiken boven de 3000 m hoogte. In het hooggebergte heerst het gekende bergklimaat, maar vanaf een dertig kilometer voorbij de hoogste toppen heerst het Spaanse zonnige continentaal klimaat.
Spanjaarden delen de Pyreneeën in drie stukken: in het westen spreekt men van de Navarrese Pyreneeën (aan de Atlantische oceaan), in het midden de Centrale of Aragones Pyreneeën en in het oosten de Catalaanse Pyreneeën (aan de Middellandse zee). Aan beide kusten zijn er geen bergen, maar de Oostelijke Pyreneeën stijgen haast onmiddellijk heviger met reeds op 50 km van de Middellandse zee de 'Pico Canigó (2785 m)'. Aan beide zeeën is de bergketen 25 km breed, in het midden 150 km.
Eén van de bekende Nationale natuurparken, ORDESSA, met onder andere de 4 grootste canyons van Europa. Zicht op de Añisclo-canyon.
De Centrale of Aragonese Pyreneeën herbergen de hoogste bergtoppen. De Pico Aneto (3404 m) is de hoogste en ligt in het beschermd natuurpark van Posets-Maladeta. Dichtbij ligt ook de nummer 2, de Pico Posets (3371 m). Het Maladeta-massief is tegelijk de meest zuidelijke gletsjer van Europa. Uit de ijstijd achtergebleven kuilen zorgen er voor meer dan 200 hooggebergtemeertjes. Spanjaarden noemen ze 'Ibones'. Volgens de kleur van de omringende rotsen vind je ze in allerhande kleuren. Toch gaat het over het zuiverste water en je treft er onder meer de endemische (komt hier enkel voor) Pyreneeënbeeksalamander aan. De Monte Perdido (3355 m) in het beschermd natuurpark van Ordesa is de nummer 3 en ligt in het hoogste kalkmassief van Europa.
Haaks op de axiale Pyreneeën lopen alle riviertjes in de richting van de Ebrovallei. Onder de hoogste top, op de Maladeta-gletsjers ontspringt de Río Esera. Zoals bij de meeste riviertjes, snijdt ook de Esera heel diep in het gebergte in zijn bovenloop. De naastliggende valleien worden gevormd door de Río Cinca en de Río Noguera Ribagorzano. Gekend zijn ondermeer de Congosto (kloof) de Ventamillo en de spectaculaire Congosto van Montrebei. De meeste van deze bergrivieren worden gedurende hun loop enkele keren afgedamd en vormen hierbij prachtige azuurblauwe stuwmeren. Op deze rivieren kan men onder meer ook kayakken, vissen en raften.
De vakantiehuizen bieden uitzicht op het meer van Barasona. Dit meer is afgedamd op de Río Esera.
De vakantiehuizen liggen in de comarca (het voormalige graafschap) Ribagorza, meer bepaald in Laag-Ribagorza. Dit is 70 km zuidwaarts voorbij de hoogste bergtoppen. Hier heerst het gezonde, echte Spaanse klimaat met 2700 zonuren (vergelijk in de lage landen gemiddeld 1392) en een geringe neerslag van 540 mm. Je kan er je batterijen opladen met de zuiverste lucht. Rust en natuur zijn er troef.
De uitlopers van de Spaanse Pyreneeën laten niemand onberoerd. Het is minder bekend, maar het is één van de mooiste paradijzen voor de natuurliefhebber: bergjes tot rond de 1100 m, ongelofelijke landschappen, mooie meren, weinig toerisme en quasi ongerept.
Deze locatie is de ideale uitvalsbasis om zowel de bergen als het binnenland te verkennen. De gemiddelde bevolkingsdichtheid bedraagt er 4,9 inwoners/km², waarbij de meeste mensen in enkele stadjes geconcentreerd samen wonen. Het meer van Barasona is ongeveer 10 km² groot en wordt omwille van het mooie helderblauw water ook nog wel 'lago azul (blauw meer)' genoemd. Op meerdere plaatsen vormen de oevers licht aflopende stranden zodat baden en het beoefenen van andere watersporten er ideaal zijn. Vlakbij bevinden zich het Ribagorza hoofdstadje Graus en ook de prachtige Congosto (kloof) van Olvena. We bevinden ons ongeveer halverwege de Middellandse zee en de Atlantische oceaan. De invloed op flora en fauna is dan ook heel specifiek, met als gevolg dat hier tientallen endemische planten- en dierensoorten voorkomen.
Vanaf juni tot september. Volop waterpret aan het meer van Barasona.