Nationaal beschermd natuurpark,
Op minder dan een uurtje rijden van de vakantiehuizen, bevinden zich 3 grote natuurparken. Het bekendste natuurpark en tevens het oudste van Spanje is wellicht het 'Parque National de Ordesa y Monte Perdido'. Toch is het beschermde 'Parque Natural Posets-Maladeta' met een oppervlakte van 33267 ha groter dan het park van Ordesa. Bovendien situeert het zich in het hart van de
Pyreneeën, in het noordoostelijk deel van de Aragonese
Pyreneeën. Posets-Maladeta ontleent zijn naam aan de twee hoogste
bergmassieven van de Pyreneeën, nl. POSETS ten westen van de vallei van Benasque en MALADETA ten oosten van de vallei.
Klik voor een perspectief van het Maladeta massief (massief ten oosten van Benasque).
Posets-Maladeta bevat de massieven van Culfreda, Bachimala, Bagüeñola, Posets, Perdiguero en Maladeta-Aneto met het grootste aantal bergtoppen van boven de 3000 m (een 80-tal) van de Pyreneeën., inclusief de 2 hoogste: 'Acheter un appartement en Espagne (3404 m)' en de 'Immobilier espagne (3404 m)' en de 'Pico Aneto (3404 m)' en de 'Pico Posets (3371 m)'. Hier liggen de meest zuidelijk gelegen gletsjers van Europa en ongeveer 100 hoogtebergmeertjes (Sp.: ibones). Er ontspringen heel wat bergrivieren waaronder Río Cinqueta, Esera en Noguera Ribagorzana. In
posets-maladeta varieert de hoogte tussen 1150 en 3404 m. Men bevindt zich bijna voortdurend boven de 1800 m. De hoogteverschillen leiden tot zeer gevarieerde landschappen en grote biologische diversiteit volgens de vegetatiegordels (Sp.: pisos bioclimáticos): onder de boomgrens uitgestrekte naaldbossen, gevolgd door bergweiden en imposante bergen doorkruist met klaterende bergriviertjes. De fauna en flora is er zeer specifiek.
Het park vormt het beginpunt van de valleien van Barrabés, Benasque en Chistau, maar meer dan de helft hoort toe aan het grondgebied van Benasque. Het park biedt uitzonderlijke mogelijkheden voor trektochten, wandelingen, alle bergsporten en skien.
Wens je echt naar de gletsjers en toppen te gaan, dan vertrek je best te
voet naar één van de berghutten die hiervoor de uitvalsbasis
vormen. Bemande berghutten:
- La Renclusa in het Maladeta massief (H: 2150 m - tel.: 974 55 21 06 - ca. 100 plaatsen - vooraf reserveren, evt. vanuit Benasque), o.a. startplaats naar Pico Aneto.
- Refugio Angel Orús of El Forcau in het Posets massief (H: 2100m - tel.: 974 34 40 44 - 125 plaatsen - vanuit Eriste), o.a. startplaats naar Pico Posets of naar het hoog gelegen, maar gemakkelijk te bereiken Lago de Llardaneta (beginnerswandeling).
- Refugio Estós (H: 1895 m - tel.: 974 55 14 83. - 115 plaatsen vanuit Estós)
Diente of LLardaneta
Eriste en de Posets: het dorpje Eriste ligt in de vallei op 1118 m hoogte en 3 km vóór Benasque. Van hieruit wordt doorgaans vertrokken naar het Posets massief. Van hieruit kan in 3,5 u gewandeld worden naar de berghut 'Refugio Angel Orús (El Forcau - 2100m, 125 bedden). Vanaf de berghut kan de volgende dag een gemakkelijke wandeling gemaakt worden naar 'lago de LLardaneta'. Dit is een prachtig hoogtemeer omringd door toppen boven de 3000. Natuurlijk kan de echte bergwandelaar naar de nummer 2 van de Pyreneeën, nl. naar de top van de Pico Posets (3375m).
Om
naar het Maladeta-massief te gaan rijdt men met de auto
enkele km ten noorden van Benasque (Valle de Estós). Net voor het kuuroord 'Hospital de Benasque' wordt de wagen geparkeerd. Daar
geen auto's tot het park worden toegelaten,
kan men 's zomers vanaf hier de pendelbus nemen naar Plan d'Estan (La Besurta). Men kan
hier ook wandelend starten voor verschillende prachtige bergwandelingen.
Naar de hoogste Pyreneeëntop(pen). Men vertrekt best 's morgens vroeg vanuit de berghut 'La Renclusa' (2200 m - 110 slaapplaatsen). Van hieruit kan men o.a. naar de 'Pico Aneto', hoogste Pyreneeëntop, 3404 m. Het hoogteverschil bedraagt nog 1264 m. Tot de top betekent dit ca. 5 uur stappen. Sneeuwschoenen zijn noodzakelijk om de gletsjer over te steken. Moeilijkheidsgraad F(1e) (alpine classificatie).
Er zit één moeilijker stuk in op de 'Paso de Mahoma',
dit is een stuk steilere bergkam.
Marmot op wacht.
Auerhaan, hems, rode wouw en steenmarter.
|
sinds 1994.
Vooral gletsjers uit het kwartair (tussen 1,8 miljoen en 10000 jaar terug)
zorgden voor het huidige uitzicht van overeind gebleven graniet en uitgesleten
kalksteen- en leisteenmassieven (karstverschijnselen). Het
resultaat werd: brede valleien in U-vorm, smalle diepe kloven (Sp.: congostos),
circos (halfronde steile wanden in trapvorm) en door gletsjers
uitgesleten kommen in het hooggebergte, die nu nog honderden hoogtemeertjes
(Sp.:ibones) en watervallen vormen. Men stelt vast dat de gletjers de laatste 200 jaar
in versneld tempo aan het afsmelten zijn.
Nu blijven nog 13 erg verkleinde
gletsjers over die zich allen boven de 2000 m bevinden. Hiervan
is de maladetagletsjer de grootste van Spanje en tevens de meest zuidelijke
van Europa. Een
opmerkelijk geologisch karstverschijnsel is het gat van 'Forau
de Aiguallut'. 'Karst' is een ondergrondse rivier gevormd door het water in kalkgesteente.
Cascade de aigualluts met op de achtergrond de Pico Aneto.
Starterswandeling naar
geologisch natuurverschijnsel: 'Forau de Aiguallut'. Het
verdwijnende water met prachtzicht top de hoogste Pyreneeëntoppen.
Vanaf de parking aan het kuuroord wordt de bus genomen naar Plan d'Estan (dit kan ook te voet ca. 1u15' stappen). Vanaf Plan d'Estan is het circa 1 uur heen en 50 minuten terug stappen, via
'La Besurta (1900 m)', naar Forau de Aiguallut (2000 m hoogte)
en de 'Cascada de Aiguallut'. 'Forau' is het plaatselijk dialect voor 'gat' (sp.: agujero). Aiguallut zou verbasterd Baskisch zijn van 'aigua' en 'eluts', wat betekent 'de stroom van de (berg)top'. Het water afkomstig
van vooral de gletsjers van het Maladetamassief en de Aneto mondt uit in een prachtige waterval en verdwijnt hier plotseling ondergronds. Het loopt onder de berg door en komt pas 4 km verder en 600 m lager met veel geweld
weer aan de oppervlakte in de 'Riu Joeu', een zijrivier van de Garonne. Riu Joeu levert aan de bron het grootste deel
van het water (60%) voor de Franse rivier de Garonne. De Garonne gaat via Toulouse en Bordeaux
naar de Atlantische oceaan. Aan
Spaanse kant doet dezelfde gletsjer de 'Río Esera' ontstaan die via
de 'Río Cinca' en de 'Ebro' in de Middellandse zee uitmondt in Taragona.
We
bevinden ons hier op het grensvlak van twee verschillende gesteentetypen:
hard graniet en zachte kalk.
Graniet laat geen water door, zodat het water oppervlakkig afstroomt en
overal te zien is. In kalkmassieven verdwijnt het water vrijwel direct in
scheuren en spleten en komt soms kilometers verderop pas weer aan de oppervlakte.
Berghut 'La Renclusa'.
's Zomers met de bus naar Plan d'Estan
Met bereikt het bergstadje Benasque en het natuurpark Posets-Maladeta o.a. door de bergrivier 'Río Esera' stroomopwaarts te volgen. Het feitelijke hooggebergte of 'Alto Aragón' bereikt men na het doorrijden van de prachtige smalle kloof van Ventamillo (Sp.: congosto de ventamillo).
De vallei van Benasque
|
|