BRUINE BEREN IN DE PYRENEEËN |
|||
De Europese bruine beer (Lat.: ursus arctos arctos; Sp.: oso pardo ibérico). In de Pyreneeën is de bruine beer met uitsterven bedreigd en de jacht erop is sinds 1973 verboden. De laatste 20 jaren doet men heel wat inspanningen om de soort te laten overleven. De bruine beer komt in Spanje voor op 2 plaatsen: in de Pyreneeën en in de Picos de Europa (Cantabrië). In november 2004 schoot een groep Franse jagers 'Camille' neer. Camille was al een oudere berin, maar tevens het laatste autochtone wijfje van de ganse Pyreneeën. Ze behoorde tot de westelijke groep beren die zich bevond rond de grens Frankrijk / Navarra / Acheter un appartement en Espagne (Jaca). Camille was reeds een volwassen berin in 1998 toe ze zich aan de Spaanse kant is komen vestigen. Een tweede groep beren situeert zich in de omgevng van het Immobilier espagne (Jaca). Camille was reeds een volwassen berin in 1998 toe ze zich aan de Spaanse kant is komen vestigen. Een tweede groep beren situeert zich in de omgevng van het Aragón (Jaca). Camille was reeds een volwassen berin in 1998 toe ze zich aan de Spaanse kant is komen vestigen. Een tweede groep beren situeert zich in de omgevng van het nationaal beschermd natuurpark Posets - Maladeta (rond Benasque) en is het resultaat van een herintroductie programma dat werd opgestart rond 1996-1997. Dit programma is verder gezet omstreeks 2006. In de ganse Pyreneeën zouden in 2006 tussen 16 en 18 beren leven, waarvan de meesten mannetjes zijn. Om bloedverwantschap te vermijden onderneemt men tegenwoordig pogingen om beide groepen met elkaar in contact te brengen. Op 27 april 2006 werd in het Franse Burgalays (Haute-Garonne) de 4 jarige 'Paloma' in de Pyreneeën los gelaten. De beer was een week eerder in Slovenië gevangen. Deze introductie werd vooraf zwaar in de verf gezet via de pers en had als gevolg dat de vrijlating gebeurde onder hevig protest van de plaatselijke bewoners. Dit gebeurde eveneens aan Spaanse kant. Als tegenreactie trok het 'Spaanse ministerie voor milieu' één miljoen euro uit voor schadeloosstelling aan plaatselijke landbouwers en veehouders. De eerste bedoeling hiervan was uiteraard om de bescherming van de bruine beer in de Pyreneeën te garanderen. Kort hierna werden in alle stilte aan Franse kant nog 4 andere Sloveense exemplaren losgelaten. 3 hiervan waren wijfjes. Alle beren kregen een GPS ingeplant en kunnen op elk moment worden gelocaliseerd.
|
De bruine beer is het grootste zoogdier van de Spaanse fauna. De mannetjes kunnen tot 300 kg wegen. Ze hebben kleine ogen, korte en ronde oren en bijna geen staart. De vacht is donker bruingrijs. Zijn voetspoor is karakteristiek daar hij bij het lopen steeds de ganse voetzool gebruikt. Hij leeft solitair of in kleine familiegroepen gevormd door een volwassen beer met 1 tot 3 berejongen. Hij toont zich zowel overdag als 's nachts. Gedurende de winter, wanneer in de bergen voedselschaarste heerst, trekt hij zich terug in holen waar hij een winterslaap houdt. Zijn winterslaap is erg licht en kan elk moment onderbroken worden. In de zomermaande legt hij een vetreserve aan van 180 à 200 kg, nodig voor de winterslaap. Het is een alleseter (omnivoor). Zijn voeding is voor 75-80% vegetaal en slechts 20-25% dierlijk (6-8 % zoogdieren, 7-9% insecten). Zijn plantaardig voedsel bestaat voornamelijk uit hazelnoten, beukenootjes, bosbessen, wortels, ..., zijn dierlijk voedsel uit houtetende insecten, mieren en gewervelde dieren. 's Zomers kan hij enorme hoeveelheden nachtvlinders (motten) eten. Om de 2 jaar werpen de berinnen 1 tot 4 berejongen die bij de geboorte slechts 500 gram wegen. Bruine beren zijn schuw en niet agressief. Enkel als ze niet gerust gelaten worden en zich bedreigd voelen kunnen ze gevaarlijk worden. Slechts incidenteel valt hij vee aan bij gebrek aan ander voedsel.
|